Aydınlar köyü (Avga- dı) 1200 m., Güzeloluk köyü 1300 m., Sorgun köyü ise 1600 m. olan, kırmızı kahverengi Akdeniz topraklarıyla kaplı yayla olarak kullanılan bu alanlardan Sorgun Yaylası 350 ha, Toros 1000 ha ve Güzeloluk 250 ha ve Avgadı ise 450 ha orman alanına sahiptir.
Belli başlı yaylalık alanlar; Mersin: Aslanköy, Gözne, Fındıkpınarı, Soğucak, Bekiralanı, Mihrican, Ayvagediği ve Güzelyayla Tarsus: Namrun (Çamlıyayla), Gülek ve Sebil; Erdemli: Sorgun, Küçük Sorgun, Toros, Küçükfındıklı ve Güzeloluk; Silifke: Balandız, Uzuncaburç, Gökbelen ve Kırobası; Anamur: Abanoz, Kaş ve Beşoluk; ...
Erdemli Avgadı Yaylası, Mersin'e yaklaşık 35km uzaklıkta yer alan bir yayladır. Yayla, 1400m rakımlı bir bölgede yer almakta ve oldukça geniş bir alanı kapsamaktadır.
1924 yılında Mersin Adıyla Vilayet olmuş, 1933 yılında da Merkezi Silifke olan İçel ile birleştirilerek İçel adını almıştır. 28 Haziran 2002 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 4764 sayılı Kanunla İl'in ismi yeniden Mersin olmuştur.
Diğer Yaylalar:
Soğucak, Ayvagediği, Kızılbağ 800-1100 metreler arasında rakımları bulunan ve Mersinliler tarafından tercih edilen diğer yaylalardır.
İlçe merkezi 1 Haziran 1954 tarihine kadar Silifke ilçesinin Yağda bucağına bağlı Koyuncu Köyü ve Mersin Merkez ilçesinin Elvanlı bucağına bağlı Alata Köyü olmak üzere birbirine sınırdaş iki ayrı köy iken, bu iki köyün birleşmesiyle 1 Haziran 1954 tarihinde ilçe olmuştur.
Anadolu'da Yörükler oldukça büyük bir coğrafyada varlık göstermişlerdir. Yörüklere büyük ölçüde Sivas, Ankara, Bolu, Kastamonu,Balıkesir, Manisa, Kütahya, Afyon, Uşak, İzmir, Aydın, Antalya, Konya, Adana, Mersin, Hatay, Gaziantep ve Kahramanmaraş illeri sınırları dâhilinde rastlanır.
Bunlardan birincisi, civarda yetişen ve Akdeniz ikliminin tanıtıcı bir bitkisi olan Arapların da Hambales dedikleri Myrtus-Mersin ağacı nedeniyle bölgeye Mersin adı verildiğidir. İkincisi ise Mersin adının bu bölgede yaşayan “Mersinoğulları veya Mersinoğlu” adındaki bir Türkmen ailesinden geldiğini kabul eden görüştür.
Silifke, Toroslar'daki köylerde Türkmen Yörük nüfusu barındırır. Silifke'de en son Yörük kollarından Sarıkeçililer bulunmaktadır. 3-4 tane de Tahtacı mahallesi bulunmaktadır. Tahtacılar, kerestecilik ve orman ürünleriyle geçimlerini sağlayan Alevî Türkmenlerdir.
Taşucu Atatürk Evi Müzesi, Taşucu Liman Kalesi, Tokmar Kalesi ve Taşucu Arslan Eyce Amphera Kalesi, zengin tarihi ile büyülenerek büyük bir keyifle gezebileceğiniz tarihi yerlerden bazılarıdır.